Frankrijk is een land dat mij op één of andere manier nauw aan het hart ligt. Ik kan niet direct zeggen waarom maar het is wel zo. Ik hou van de voetbalploeg, van de muziek, van het eten en van het land in het algemeen. Een tweetal weken geleden waren het presidentsverkiezingen in Frankrijk en dat is een schitterende gelegenheid om eens iets typisch Frans te bespreken. Geen paniek, we gaan niet beginnen over politiek. Mij kan het eigenlijk weinig schelen of het nu Sarkozy of Hollande is die Frankrijk bestuurt. Ik leef op dat gebied zo een beetje in het verleden en ben nog altijd gecharmeerd door Mitterand en Chirac. Neen, deze rubriek gaat over eten met kinderen en daarover gaan we het zo meteen ook hebben.

Eerstdaags is het weer zover: Koken met Kids is jarig. Groot feest natuurlijk! Hoewel, de laatste jaren is het met een dubbel gevoel dat ik mijn verjaardag vier. Ooit zei iemand eens tegen mij dat je vanaf een bepaalde leeftijd je verjaardag niet meer viert en elk jaar snap ik het beter en beter. Soit, we zitten nog midden in onze dertiger jaren dus heel hard klagen gaan we ook niet doen. Op naar het feest dan maar! Hier in de Westerse wereld vieren we een verjaardag nogal traditioneel. Jongeren nemen op de dag van hun verjaardag snoepjes mee naar school en geven op woensdag- of zaterdagmiddag een verjaardagsfeestje voor hun favoriete vriendjes. Ben je wat ouder dan dan nodig je meestal wat familie of vrienden uit.

MELSELE. Vegetarisch eten is van nature niet zo mijn ding. Ik eet graag een stukje vlees of vis dus een echte vegetariër ga je van mij niet maken maar toch komt er bij ons af en toe iets vegetarisch op het menu. Je hoort ook meer en meer dat elke dag vlees, en in het bijzonder rood vlees, eten niet goed is. Misschien toch iets om bij stil te staan omdat we ook met de kinderen aan tafel zitten. Eén keer per week vis eten was iets dat al min of meer ingeburgerd was bij ons en ik heb zo'n vermoeden dat 'Donderdag Veggiedag'er ook wel eens van kan komen.

REGIO. Ik ben volop bezig met alles in te laden om op weekend te vertrekken. Samen met de grootouders gaan we namelijk naar één of ander park waar de kinderen (en wij ook) zich een weekendje volledig kunnen uitleven. In zo'n park kan je meestal wel eens een duik in het zwembad doen of rustig rondwandelen maar er is natuurlijk ook nog de innerlijke mens. Voor die innerlijke mens draag ik op weekend altijd mijn steentje bij. Jullie weten al dat ik een mens van tradities ben en één van die tradities is dat ik op weekend de beste spagetthi saus van de wereld meebreng.

MELSELE. 30 april is voor elke Nederlander dé feestdag van het jaar. Zowieso is het een nationale feestdag in Nederland maar het is meer dan dat. Iedereen maar dan ook iedereen doet er aan mee. Het is zo één van die dagen dat het woord ‘Oranjegekte’ wel eens naar boven komt. Op haar feestdag maakt de koningin er een zaak van om twee gemeentes of steden te bezoeken samen met zoveel mogelijk leden van de koninklijke familie. In praktijk is dit meestal een zeer klein dorpje en een grote provinciestad. Dat het ook wel eens misloopt bleek in 2009 toen één of ander gek met zijn auto een aanslag op de koningin wou plegen.

REGIO. Vrolijk Pasen! Dat zal u de komende dagen wel meer horen. Als het een beetje meezit, zit u nu lekker thuis met de kinderen te genieten van een welverdiende Paasvakantie. Als u elke dagde baan op moet om te gaan werken, heeft u minder geluk maar kom, er zijn heel wat mensen thuis dus u kan veel vlotter rijden dan normaal. Paaseieren rapen, de paashaas, de Paasmis, enz.  Het is allemaal traditie en het hoort er allemaal bij. Niks mis mee! Persoonlijk hou ik wel van een beetje traditie. Neem nu bijvoorbeeld in het oosten van Nederland en in bepaalde delen van Duitsland. Daar wil de traditie dat men met Pasen grote paasvuren aansteekt. Wanneer men hiermee begonnen is, weet ik niet maar men doet het nog steeds vandaag de dag.