Terug in de tijd: zo was Kallo in 1975 - de bevolking
Het aantal inwijkelingen was met 245 ook nooit hoger. Vergeleken met het jaar voordien 1974 was dat wel heel hoog want toen waren er maar 83.
In 1975 overleden er 27 Kallonaren, 170 verhuisden naar een andere gemeente en 10 trokken naar het buitenland. Er woonden in Kallo 64 vreemdelingen met meest Fransen 26, waarvan er 10 ingeschreven waren in het bevolkingsregister en 16 in het vreemdelingenregister, Nederlanders (14), Italianen (10). Er woonden toen ook 4 Marokkanen, 1 Turk en 1 Tunesiër en ook 2 Polen.
Alles samen vormde de bevolking 663 gezinnen en er waren 693 woningen. De drukst bewoonde straat was veruit de Fabriekstraat met 124 huizen, dan volgde de Melkaderlaan met 91 en de Hoog-Kallostraat met 82 huizen. In 1975 werd ook onderscheid gemaakt tussen wonen ‘binnen het dorp’ of er buiten. Van de 2.038 Kallonaren woonden er 1791 in het centrum en 247 buiten het dorp. Met ‘buiten’ werd bedoeld in de Sint-Michielsstraat met 77 mensen, achteraan de Fabriekstraat waar nu de omgeving van de Zeesluis –Waaslandkanaal is) met 30 bewoners, de St.-Niklaasstraat: 21, Geslechtdijk en Oude Dijkstraat met elk 16 bewoners (in deze laatste waren er in 1974 nog 65 bewoners).
Andere bewoners woonden nog in de Arenbergdijk, Blauwhoef, Dijkketenis, Kromelleboogstraat, Liefkenshoek, Molenstraat, Sluizen en de Konijnepijp. Meteen is dit ook de lijst van verdwenen straten.
Nog over de bevolking anno 1975 in Kallo, kan gezegd worden dat er toen 15 huwelijken waren en al 27 huwelijksafkondigingen. Er waren dat jaar geen echtscheidingen (in 1974: 3, in 1973:1) Zes echtaren waren 50 jaar getrouwd.
De uitbreiding van de industrie verjoeg in 1975 ook 26 gezinnen of 40 inwoners uit hun huis en straat en 8 konden zich hervestigen in eigen gemeente. Bovendien trokken 23 gezinnen of 67 personen naar een nieuwe woonst buiten de gemeente. In eigen gemeente hervestigden ze zich vooral in de Melkaderlaan en Beversedijk.
Van de 23 gezinnen die naar een andere gemeenten verhuisden waren er 3 naar Beveren, 7 naar buurgemeente Melsele, 2 naar Kieldrecht, 3 naar Vrasene en verder ook 1 naar Sint-Gillis-Waas, Stabroek, Hamme, De Klinge, Stekene en Nieuwkerken.
afbraak
In 1975 steeg de onteigening en afbraak van huizen en hoeven, ten top. Er gingen 60 huizen en 15 hoeven tegen de vlakte. De afbraak was begonnen in 1971 met 9 huizen en 4 hoeven. In 1972 volgden 5 huizen en 1 hoeve maar in 1973 werd er flink tegenaan gegaan met 35 huizen en 15 hoeven. In 1975 waren er in totaal al 121 huizen en 39 hoeves verdwenen. En met hen, natuurlijk ook de bewoners.
In 1975 waren er al tien straten volledig verdwenen: Ketenispolder, Sluizen, Singelberg, Oude Dijkstraat, Priemstraat, Muidam, Keetbergstraat, Sint-Jansstraat, Sluizenpad en Oude Dijkpad. Nog niet helemaal verdwenen waren in 1975: Konijnepijp, Fabriekstraat, Sint-Stevensstraat, Groenstraat, Hofdam, Ketenisstraat.
Als nieuwe wegen kwamen de Steenlandlaan en de Ketenislaan meer in de bekendheid want het was de grote industrieweg van Keetberg (Zuid) naar Liefkenshoek (Noord) toe.
Een nieuwe landbouw- en uitbatingsweg in Beverenpolder (net voor de Expresssweg nabij de Keetberglaan) kreeg de naam Vitsweg in de gemeenteraad van september 1975.
werkgelegenheid
Het gemiddelde van 17 werklozen in Kallo was enkel maar in 1966 beter met 15. Meest werklozen waren er in 1968 met 26. In 1975 werd door de gemeentelijke overheid gewezen op het gering aantal werkzoekenden. En dat toch niettegenstaande de plaatselijke nijverheid in de ‘Suikerfabriek’ er niet meer was en ook in de plaatselijke landbouw liep het aantal werknemers totaal terug.
De zegen voor Kallo was dan toch dat er meer werknemers werden ingeschakeld bij de melkfabriek NV Inco, Haltermann, Bayer, Progil en andere petro-chemische nijverheden op linkeroever. En dan was er voor Kallonaren ook nog altijd de kans om werk te inden bij de grote infrastructuurwerken.
In juni 1975 werkten er op de EBES-centrale 185 personen, 37 bij Progil, 35 bij Haltermann, 450 bij Bayer en 250 bij Inco.
Aan de nieuwe zeesluis, de toegangsgeul, het 1ste kanaaldok, de tunnel, spoorweg, sluisgebouw, havendokken, bruggen, wegen werkten alles samen toch ook nog een 500 personen.
De gemeente zelf stelde in 1975 geen werkloze te werk.(Word vervolgd/ Rolf Duchamps)