Berts bulletin: Antwerpen en Zwijndrecht, een vergelijking
Het verschil is voor buitenstaanders waarschijnlijk nogal duidelijk. Antwerpen is dichtbevolkt, groot en druk en heel wat wegen leiden er naartoe. Je moet ergens al heel lang wonen om een bekend gezicht te worden.
Dat is in Zwijndrecht wel even anders. Bij de bakker begonnen de andere klanten meteen een gesprek (in Antwerpen werd met moeite over het weer gesproken), voorbijgangers steken spontaan een hand op, ook al kennen ze je niet (in Antwerpen werden dan haastig de straatstenen bekeken) en bij de inschrijving in de gemeente kregen we een pakket om ons te verwelkomen en wegwijs te maken (in Antwerpen moet je bij de inschrijving een nummertje trekken).
Een hele tijd geleden heb ik over dit fenomeen, noem het stedelijke anonimiteit, een kort gedichtje geschreven. Ik was toen een jaar of 15 en Antwerpen was een soort microkosmos voor mij. Maar ik wist al wel dat er andere werelden waren…
Buurvrouw
We wonen zo dicht
zo dicht bij elkaar
ik kan je horen dus jij mij
hoogstwaarschijnlijk ook
Tussen ons
is slechts een muur
en 5 passen gaan
toch weten we van elkaar
niet meer dan dat we bestaan.
Eenvoudige woorden maar voor sommigen misschien wel herkenbaar. Ik weet nu nog niet hoe ze heette. De huidige buurvrouw heet Martine.
Groeten en tot de volgende kriebel.
Bert