Jonge Vlamingen succesvol op Wereldkampioenschap ju-jitsu fighting

Vorig weekend vond in het Duitse Hanau, bij Frankfurt, het Wereldkampioenschap ju-jitsu fighting voor de -21 en -18-jarigen plaats. Dat Vlaanderen met talent zat was al langer geweten en dat een medaille niet onmogelijk was, werd links en rechts ook al gefluisterd. De atleten van de Vlaamse Ju-Jitsu Federatie overtroffen echter alle verwachtingen. Op zaterdag vond het WK voor -21-jarigen plaats en zondag vonden de kampen plaats voor de -18-jarigen. De loting viel voor de meeste Vlamingen echter tegen zodat velen al vrij vlug tegen de favorieten werden uitgeloot.

 

Zowel Anthony Van Hal en Mimoun Essoubhi waren de slachtoffers van de loting. Essoubhi (Ninjo Hoboken) startte nochtans goed met winst in zijn 1ste partij. In zijn 2de kamp was hij slechts lichtjes de mindere van zijn tegenstander. In de herkansingen moest hij opnieuw nipt de duimen leggen zodat hij op een 9de plaats eindigde. Niettemin het verlies was duidelijk dat coach Jean Vanhaeverbeke zijn manschappen op oorlogspad had gestuurd en dat hij met niets anders tevreden was dan met 110% inzet en met een eervolle overwinning of verlies. Onze kampers lieten zich niet kennen en trokken de onverwachte aandacht van het enthousiaste publiek dat het apprecieerde dat er nog kampers waren die zonder theatrale trekjes de wedstrijden naar zich toe konden trekken.
Duidelijke voorbeelden voor vele andere Europeanen.

 

Hoewel ook Giovanni de Vent van Heist-aan-Zee een slechte loting moest ondergaan, mocht hij strijden voor brons. De Vent, die steeds motivatie te koop heeft, moest het opnemen tegen een sterke Franse tegenstander die zich op imposante wijze naar dezelfde kamp had gevochten. Frustratie alom toen in de late namiddag, wanneer De Vent met 4-2 en 1 ippon voorstond op zijn tegenstander, de wedstrijd werd gestaakt omdat deze op een verkeerd tijdstip plaatsvond en de kamp 's avonds weer van nul moest beginnen. De bizarre omstandigheden bleken toen nog niet van de baan. Wanneer de Vent 's avonds zijn wedstrijd mocht overdoen en zijn voorsprong op het scorebord te zien was, viel de computer uit. Na het rebooten en het nakijken van de scores op het blad van de wedstrijdtafel, werd de score omgedraaid tot 12-10 in het voordeel van zijn Franse tegenstander. Het scheidsrechterpanel had echter geen oren naar het feit dat Giovanni De Vent nu een totaal andere strategie moest toepassen met nog maar 30 seconden op de klok. Het noodgedwongen forceren van openingen kostten hem uiteindelijk punten en de wedstrijd werd beslecht in het voordeel van de juichende Fransman. De Vent eindigde zo op een 5de plaats.

 

De dag was nog niet ten einde en een grote verrassing kwam vanuit een misschien onverwachte hoek. Stefanie Wauters (Ippon Zwijndrecht) blijkt dit laatste jaar een enorme progressie te hebben gemaakt want vooral met knappe stoten baande ze zich een weg tot het gevecht voor brons. Wauters had vriend en vijand al getoond dat ze ook fysiek veel verbeterd is en kon haar talentvolle tegenstanders telkens de baas. De tol van het zware parcours bleek in haar laatste wedstrijd en ze werd knap 5de.

 

Image
Yazid Dalaa
De grote vraag was of de Vlamingen meer beroep konden doen op Dame Fortuna op zondag, wanneer de -18-jarigen moesten aantreden. Aanvankelijk bleek dit niet het geval, toen Maxime T'Jonck na een aantal felbevochten partijen toch een knappe 7de plaats wist te veroveren. De druk op de Vlaamse ploeg om toch nog een medaille in  de wacht te slepen steeg maar zowel Wendy Driesen als Yazid Dalaa waren op de afspraak. Vooral met knappe worpen en bij wijlen subliem en acrobatisch grondwerk vocht Dalaa zich een weg naar de finale. Ook zijn tegenstander bleek goed voorbereid en de felbevochten partij werd met enkele punten verschil betwist in Dalaa's nadeel.

 

 

Image
Wendy Driesen
Van Wendy Driesen was al bekend dat ze alle 3 de fasen van het ju-jitsu uitstekend beheerst. Geen achilleshiel ten gunste van haar tegenstandsters, dus. Op absoluut indrukwekkende manier besloot Driesen haar kampen vaak voortijdig met full-ippon. De finale beloofde echter geen eenvoudige klus te worden want ook haar tegenstandster bleek van alle markten thuis. Donder en bliksem hingen in de lucht wanneer beide kampsters elkaar voor aanvang van de finale eens diep in de ogen keken. Driesen had met een paar goede stoten al snel enkele punten voor op haar tegenstandster maar ook deze laatste haar talent bleek toen ze het Driesen op de grond erg moeilijk maakte. Het verlossende 3-minutensignaal kondigde de winst aan en goud was het resultaat van jaren van zweet en inspanning. Ook coach Jean Vanhaeverbeke glunderde als nooit tevoren en ook hij heeft ongetwijfeld een groot aandeel in de prachtprestaties van onze jongeren.