Eerste bewoners in zorgflats van rusthuis Boeyé-Van Landeghem
KALLO. Dinsdag hebben Willy Pieters en zijn echtgenote Anny Polfliet als eerste echtpaar hun intrek genomen in de nieuwe zorgflats die door het OCMW werden gebouwd in het rusthuis Boeyé-Van Landeghem. De komende dagen zullen ook de zeven andere appartementen worden bevolkt. Willy Pieters die al 55 jaar in een woning in de Ciamberlanidreef in Beveren woonde, keek al jaren uit naar een zorgflat omdat hij wist dat die toelieten zelfstandig te wonen maar toch ook diensten aanboden als iemand zorgbehoevend was. Hij weigerde in te gaan op een vernieuwde gewone rusthuiskamer. Hij volgde wel op de voet de bouw van de acht flats en door zijn voortdurend aandringen lukte het hem als eerste kandidaat op de lijst te staan. Zo mochten hij en zijn vouw Anny op 1 december reeds hun eerste dag in het prachtige rusthuis van Kallo doorbrengen.
Die eerste dag werd door OCMW-voorzitter Ann Cools, secretaris Filip Thyssen en directeur Gunther De Ruysscher met een passend welkomsfeestje gevierd. Ook de zoon Johan Pieters en zijn dame Gaby Van Biesen misten dit gelukkig moment niet. Met koffie en taartjes werd deze nieuwe mijlpaal voor het rusthuis aan de Beverse Dijk maar ook in het leven van Willy en Anny, in de kijker gezet. Willy Pieters was een gelukkig man en wond er geen doekjes rond dat, gezien zijn leeftijd, in maart 2010 wordt hij er 81, en zijn echtgenote is er 79, het tijd was om naar het rusthuis te trekken. Meer bepaald een zorgflat.
Ook al waren ze er maar ’s morgens aangekomen, hij kende deze appartementjes en het leven in Boeyé-Van Landeghem wel. Ze kwamen er vroeger al een paar keer op bezoek bij kennissen en ook tijdens een opendeur stelden ze vast dat een verblijf in Kallo, een dikke meevaller zou zijn.
"Alles is hier perfect", zei hij. "Ik kan geen opmerkingen maken, er is niets negatiefs. Een mooie flat en steeds kunnen we rekenen op verzorging. We behouden ook onze privacy." Daarom ook dat het afscheid van de woning in de Ciamberlanidreef,waar ze meer dan een halve eeuw woonden, niet zwaar viel. Willy moest ook zijn vele parkieten en papegaaisoorten van de hand doe. Hij had meerdere volières staan en kweekte jarenlang vogels.
-"Ik kon hier wel een grijze papegaai houden maar die maakt te veel stof. Als het kan, ga ik hier misschien wel eens vissen in de Mekader of in het dokwater." Voor zijn leeftijd is Willy Pieters nog een vlug man. Een vlot verteller. Hij rijdt ook nog met de wagen en dat wil hij zeker niet missen want vroeger behoorde hij als vertegenwoordiger tot de chauffeurs die per jaar 65.000 kilometer bolden.
Willy Pieters volbracht in 1950 zijn militaire dienst maar verloor er wel zijn werk door bij Mercantile. Gedurende 19 jaar bleef hij dan maar militair met heel wat verblijfplaatsen in Duitsland. Op het Fort van Zwijndrecht was hij nog bij de dienst ‘Inspectie van de Munitiefabrieken’. Nadien werd hij vertegenwoordiger in hydraulische toestellen. Hij bracht toen ook demonstraties met de hydraulische schaar waarmee brandweermannen iemand konden bevrijden uit een verhakkelde wagen na een ongeval.
Hij kan er met smaak over vertellen. Natuurlijk dat een verblijf op de zorgflat een andere manier van leven zal worden. Maar in een isolement geraken kan niet. Ze stappen hun appartement buiten en komen er al mensen tegen. Er is beneden ook een ruime en gezellige cafétaria. Al is Willy daar niet zo voor te vinden. "Ik wil mezelf blijven en af en toe bij mijn vrienden gaan die ik ken. Ik krijg hier wel de kans om nog actief te zijn en als het moet toch op zorg te kunnen rekenen. Ik voel me hier op ‘mijn eigen" en ik ging niet naar een rusthuis", aldus Willy
Een zorgflat is geen serviceflat want daar moet je zelf alles doen en er is geen verzorging. Dat is zo in De Beuken in Beveren. En het appartement zelf, is ruim en heeft alle voorzieningen. Ze zijn heel wat groter dan een gewone tweepersoonskamer. De acht zorgflats van het rusthuis Boeyé-Van Landeghem zijn uiteraard allemaal al bezet. Er is zelfs een wachtlijst. Directeur De Ruysscher stelde vast dat het toch zo vaak wordt gezegd: " We hadden dat al eerder moeten doen!". Ook Willy en Anny kunnen daar inkomen. (Rolf Duchamps)